- poruszanie
- gadam; gatnaw; hereket
Słownik Polsko-Turkmeński. 2010.
poruszanie
Look at other dictionaries:
ruch — m III, D. u; lm M. y 1. «zmiana położenia punktu materialnego (ciała) w stosunku do innych punktów dokonująca się w czasie; posuwanie się, przesuwanie się w pewnym kierunku» Ruch ciał w przestrzeni. Obserwować ruch spadającego przedmiotu. ∆ anat … Słownik języka polskiego
ruch — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dokonująca się w czasie zmiana położenia obiektu względem wyróżnionego układu odniesienia; bieg, lot, obieg, poruszanie się, przemieszczanie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ruch — 1. Być w ciągłym ruchu «prowadzić ożywiony tryb życia, krzątać się, biegać, zajmować się wieloma sprawami»: Jesteś w ciągłym ruchu, zabiegana, zaaferowana, pracująca nierówno „zrywami”, zamyślasz się (...) a potem nagle znowu okazujesz niezwykłą… … Słownik frazeologiczny
bariera — ż IV, CMs. barieraerze; lm D. barieraer 1. «przegroda stała lub ruchoma, zwykle w postaci stojaków połączonych prętami żelaznymi, drewnianymi lub sznurem, stawiana dla zasygnalizowania zakazu przejścia, odgradzająca coś lub stanowiąca… … Słownik języka polskiego
barka — ż III, CMs. barkarce; lm D. barkarek (bark) «statek, przeważnie bez własnego napędu, używany do przewozu towarów drogami śródlądowymi i w portach morskich, holowany lub pchany; niekiedy o własnym napędzie mechanicznym, umożliwiającym poruszanie… … Słownik języka polskiego
bioinżynieria — ż I, DCMs. bioinżynieriarii, blm «nauka zajmująca się projektowaniem i konstrukcją urządzeń technicznych, umożliwiających organizmowi ludzkiemu spełnianie koniecznych funkcji biologicznych w sytuacjach, gdy w jakiś sposób następuje ograniczenie… … Słownik języka polskiego
cerkaria — ż I, DCMs. cerkariarii; lm D. cerkariarii (cerkariaryj) zool. «stadium larwalne przywr właściwych, w którym narządem ruchu jest ogonek umożliwiający swobodne poruszanie się w środowisku wodnym i dostanie się stąd do odpowiedniego żywiciela» ‹n.… … Słownik języka polskiego
chód — m IV, D. chodu, Ms. chodzie 1. lm M. chody zwykle w lp «stawianie kroków, chodzenie, stąpanie; sposób chodzenia» Chód powolny, prędki, szybki, równy, chwiejny, niepewny, żołnierski. Chód konia. Mieć ciężki, lekki chód. ◊ Kaczy a. kaczkowaty chód… … Słownik języka polskiego
chybot — m IV, D. u, Ms. chybotocie; lm M. y «poruszanie się czegoś w różne strony; chwianie się, chybotanie się» Chybot igły kompasu … Słownik języka polskiego
dwupasmowy — «o drodze, autostradzie itp.: składający się z dwóch oddzielnych pasm i dzięki temu umożliwiający jednoczesne poruszanie się pojazdów w przeciwnych kierunkach» Autostrada, droga, jezdnia, ulica dwupasmowa … Słownik języka polskiego
ekwatoriał — m IV, D. u, Ms. ekwatoriałale; lm M. y astr. «luneta astronomiczna umieszczona na urządzeniu umożliwiającym jej poruszanie się w ślad za ruchem dziennym nieba» ‹fr. z łac.› … Słownik języka polskiego
